این روزها حسابی سرم شلوغ است و کمتر می‌رسم جایی کامنت بگذارم!! در عوض تا دلتان بخواهد می‌نویسم!!!! از بعضی‌هایشان خوشم می‌آید از بعضی‌ها نه! اما همین خواندن بی امان و نوشتن بی زمان امر خجسته و نیکویی است!
سعی می‌کنم نوشته‌هایی که به درد اینجا هم بخورد را در وبلاگ بگذارم.
منتظر جوابِ مصاحبه‌ی استخدامی هستم، برایم دعا کنید. این بار خودم را و همه سرنوشتم را به خودِ خدا سپرده‌ام و او هم بی‌شک جای بدی نمی‌برد!
رشته ای بر گردنم افکنده دوست
می کشد هر جا که خاطرخواه اوست
