اول نیت کنید، بعد فاتحه یا صلواتی برای روح خواجه ی شیراز بفرستید، حافظ رو به شاخه نباتش قسم بدید که براتون فالی گرفتم که یک وجب روغن روشه!
کنار آب و پای بید و طبع شعر و یاری خوش
دوسیب نعنا و پاسور و عرق با یک نواری خوش!
الا ای طایر «دولت» که قدر وقت می دانی
به یمنِ «مجلسِ» تازه، تو داری روزگاری خوش!!
هر آنکس را که موشک امتحان می کرد در صحرا
سپندی گو بر آتش نِه که دارد کار و باری خوش!
عروس طبع را زیور زِ فکرِ بکر می بندم
بود کز نقشِ برجامم به دست افتد «دلاری» خوش!
شبِ صحبت غنیمت دان و داد خوشدلی بستان
چرا که جان کری بسته است پیمان با هیلاری خوش!
مئی در کاسه ی چشم است ساقی را به نام ایزد
که غارت می کند اموالِ مارا چون شکاری خوش
به غفلت عمر شد حافظ بیا با ما به میخانه
که شنگولانِ افراطیت بیاموزند کاری خوش
تفسیر:
ای آقای دولت، بعد از انتخابات مجلس شرایط بسیار خوبی برای تو مهیّا شده است. تو در این موقعیت واقعا خوشبختی و باید قدر آن را بدانی، تو کسی هستی که در خاطرت عشقِ دلبری را داری (اشاره به برجام) که با آن توانستی بر مشکلات غلبه کنی. به خاطر داشته باش که باید شبِ صحبت و خوش را غنیمت شماری چرا که با دو دره بازی های آمریکا و پیچاندن دلارهای ما، ممکن است موقعیت تو هم خیلی زود از دست برود. پس بهتر است به جای به غفلت عمر طی کردن همراه دار و دسته ی احمدی نژادی ها به میخانه بروی تا افراطی ها به تو کاری خوش را آموزش بدهند!! ( از ما نشنیده بگیر: منظور همان اختلاس و این حرفاست!!!)
پی نوشت: حافظ منو ببخشه! خدایا توبه! توبه!!!
