چهارسال گذشته از زمانی که اینو کشیدم... قبلا هم یک بار تو وبلاگ مرحوم مغفورفریادسکوت گذاشته بودمش.

چقدر همه چیز عوض شده، حتی من!

چقدر من از «کشیدن» دور شدم...

و البته هنوز ایران قیامت نشده ...


پ.ن1: همه ساله مردم ایران با نزدیک شدن نیمه ی خرداد، با دلی سرشار از شور و قلبی آکنده از معنویت، راهی مکانهایی معنوی می شوند تا  روح متلاطم خود را به دریای خروشان بیندازند و تنی به آب بزنند و گاه در صحرای بیتاب خود را به تاب برسانند!!! خلاصه اینکه سالهاست «ارتحالیدی» در فرهنگ رهروان عشق و حال جاودانه شده است، پیشاپیش تعطیلات خوش بگذره،پارسالکه به ماخیلی خوش گذشت، خدا کنه که امسال نیز هم...

پ.ن2: ارتحالیدی 4 سال پیش (همون 88 معروف) برای همیشه تو ذهنم میمونه، چه ذوق و شوقی داشتیم و چه کردیم... بماند... یادش به خیر آقای فلانی از فلان جا آمده بود، خانوم فلانی نیز هم...