سیمرغ کوه قاف که همین‌جور بی خبر وبلاگت رو بستی، اگه اینجا رو خوندی یه خبری از خودت به من بده یا یه راه ارتباطی بذار...
از طرف گرندپا
توضیح: بعضی بلاگرا جای خالیشون هیچ‌وقت پر نمیشه! بخصوص وقتی بی‌خبر کرکره رو پایین می‌کشن و بی سروصدا غیب می‌شن واقعا وبلاگستان غیر قابل تحمل می‌شه!
تو این سالها کم نبودن نویسنده‌های ماهر ولی گم‌نامی که توی وبلاگشون می‌نوشتن و لذت خوندنشون رو به ما می‌بخشیدن ولی متاسفانه وسط روزمرگی‌ها گم شدن، رفتن و قاطی دنیای مردم شدن...
من به شخصه مدتهاست خیلی کم اینجا می‌نویسم و بیشتر کانال تلگرام رو به‌روز می‌کنم اما چراغ اینجا رو روشن نگه داشتم چون هم دنج تره هم می‌شه مطالب دلی تر رو با خیال راحت اینجا گذاشت.
توی این سالها بارها و بارها یاد کردم از اَبَربلاگرای دوست داشتنی مثل مداد سفید، مصائب آنا، بارباباپا، مهرنگار، نیلوفر مرداب عزیزم و خیلی‌های دیگه که محو شدن... جوری رفتن که دیگه هیچ‌وقت اثری ازشون توی دنیای مجازی پیدا نشد. خیلی متاسفم که وبلاگ قاف هم اینقدر ناگهانی کرکره را پایین کشید و بدون خداحافظی رفت.
امیدوارم همه کسایی که به هر صورت ازشون مطلبی یاد گرفتم یا با نوشته‌هاشون حال خوبی به دلم نشست هرجا که هستن شاد و سلامت باشن.
لطفا کانال تلگرامی من را دنبال کنید یا اینکه سری به اینستاگرام بزنید تا اگه رفتید گمتون نکنم! :)
